طلبگی و هزار و یک ...

سلمان ازمعدود یارهای با وفای امیر المومنین و حضرت محمد است

نام او       (  روز به  )  بود که پس از اسلام اوردنش به خاطر اوج تسلیم و اطاعت و پذیریش 

(سلمان ) نامیده شد و متواتر این حدیث رو شنیدیم که (( السلمان منٌا اهل البیت ))

یه روز حضرت علی که بالا روی یه ایوون نشسته بودند و در حال استراحت بودند هسته چند خرما رو به طرف سلمان نشونه رفتند

جناب سلمان که از لحاظ سن بزرگتر از امیرالمومنین بود به علی (علیه السلام ) عرضه داشت :  شمای جوان با منی که سنی ازم گذشته شوخی میکنین ؟

علی (علیه السلام) یه نیگاه به جناب سلمان کرد و گفت : سلمان جان فکر کردی که خیلی سن زیادی داری و اینقدر پیر شدی ؟

امیر المومنین به جناب سلمان گفتند :

سلمان اون موقع جوونیت یادته یه روز که هوا گرم بود کنار یه رود رسیدی وشروع کردی به آب تنی . وقتی کارت تموم شد تا خواستی بیای بیرون یهو دیدی یه شیر درنده میخواد نزدیکت بشه ؟

سلمان : بله آقا   ... ولی شما از کجا میدو....

یادته سلمان همینطور که وحشت ورت داشته بود و مضطر شده بودی  چی فریاد زدی ؟

سلمان : بله آقا دقیقا یادم . استغاثه ( فریاد جویی ) کردم یا فارس الحجاز ( ای اسب سوار سرزمین حجاز )

یادته که یه اسب سوار سفید پوش به طرف تو اومد و تو رو نجات داد و اون شیر رو رام تو کرد ؟ بعد تو که نجات پیدا کرده بودی به منزله تشکر از اون اسب سوار چند شاخه از اون گلهای قرمز کنار رودخونه رو  جدا کردی و به اون هدیه کردی ؟

...

.......

.............

                   بیا سلمان این گلهایی که  بهم داده بودی ببین هنوز تر و تازه نگهشون داشتم

از اون روز به بعد جناب سلمان پشت اون شیر از بیابان هیزم بار میکرد و میاورد شهر و به مردم میگفت :

 این از عنایت آقام امیرالمومنین هست