چرا توصیه به دوری از مجسمه شدیم ؟!
بسم الله الرحمن الرحیم
برای خواندن این مطلب ، حتما نگاهی گذرا به مطلب گذشته و نظرات ذیلش بیاندازید /
قبل از بررسی روایات و ارائه نظر صحیح درباره مجسمه و مجسمه سازی خوب است نکته ای تذکر داده شود .
وآن اینکه : ما در این نوع استدلال ها و بررسی های علمی و گفتگو ها که به دنبال دلیلی برای متعلق احکام هستیم نهایتا به یک سری مویّداتی میرسیم که ضمیمه به ادله ی شرعی میکنیم... وگرنه دلیل قطعی ما برای باید ها و نباید هایمان قرآن است و فرمایشات اهل بیت علیهم السلام/
وقتی به دلیل محکم عقلی و فطری پذیرفتیم خدایی هست و اسلام برترین و کامل ترین دین است و تنها راه رسیدن به کمال مطلوب است . وقتی یقین پیدا کردیم تمامی فرمایشات اهل بیت علیهم السلام در راستای رشد و تعالی بشر است این دستورات را با کمال میل ؛ سمعاً و طاعتاً قبول میکنیم .
به این نوع قبول احکام و عمل به آن میگویند ( تعبدی قبول کردن ) .
دلیل اصلی ماهم در مرحله ی اول برای ریز به ریز بایدها و نباید ها همین است . خدا خلق کرده ، او میداند و اوعلم محض است و غنی محض ، ما ناقصیم و غیر کامل و نا آگاه ... پس وقتی ما به حقانیت و اکمالش یقین کردیم به تمام جزئیات گفته هایش هم ایمان خواهیم داشت /
پس تمام چرا هایی که برایمان پیش آمد ؛ با داشتن این پیش زمینه بالا بدنبال جوابش باشیم وگرنه سر از گمراهی در می آوریم /
از اونجایی که فطرت انسان طلب میکند چرایی وظیفه اش را بداند ، به اقتضاء وقت و شرائط و اهمیت موضوع ، خود قرآن و اهل بیت در بسیاری از موارد بخشی از دلائل حکمی را گفتند .
مثلا مرحوم شیخ صدوق علیه الرحمه ، اصلا کتابی با همین عنوان تالیف کردند به نام ( علل الشرایع ) که چاپ های یک جلدیش خیلی قطور هم هست . جمع آوری دلائل بسیاری از احکام است از زبان خود اهل بیت علیهم السلام / حتما خواندنش بسیاری از گره های ذهنی تونو باز میکنه .
البته در بعضی از همان دست روایات هم برای فهمیدن و پی بردن به کنه مطلب نیاز به تجربه و آشنایی با سبک و سیاق روایات دارد .
وقتی با این جریان آشنا شدید و از قبل هم می دانستید شارع و قانون گذار عالم خلقت عالمی ست حکیم ، دیگر قبول هر حکمی راحت است ؛ چون ته قلبت آرامش داری نسبت به آن کار و میدانی رعایتش تمام و کمال به نفع توست .
ونکته مهم دیگر این است که میدانی پشت هر حکمی دلیلی خوابیده ... دلیلی قطعی و کاملا سازگار با مبانی عقلانی ... تا آنجا که اگر مقداری هم تلاش کردم ولی باز به جواب قانع کننده ای نرسیدم ؛ باز هم مطمان هستم دلیل عقلی و منطقی مستدلی وجود دارد که هنوز علم بشر به او نرسیده یا اینکه من خوب تفحص نکردم.
اگر در جایی واقعا منفعت محلّله قابل توجهی باشد اسلام آن را جایز میداند / به شرطی که واقعا منفعتش قابل توجه و مورد نیاز باشد . حتی درباره ی شراب ؛ خود قرآن می فرماید درآن منافعی هم هست! اما ضررش بیش از منفعتش می باشد !! لذا نتیجه و برایند ضرر متوجه کسی شخص شارب خمر می باشد
از مسلمات عقلی مورد توصیه در دین ؛ دوری از لهو و لعب و رغبت به ذخارف دنیاست ...
هر چیزی که میل شما را به دلبستگی دنیا بیشتر کند و ایجاد تمایل و وابستگی بیشتر به این دنیای فانی کند مذموم و ناپسند است ...
در این دنیا چیز هایی وجود دارد که اگر کسی مشغول به آن شود و آن را دوست هم داشته باشد ، این علاقه اش لهو لعب و بیهوده نبوده ... مثلا کسی هنرمند است ... خیلی هم عالی ! چه ارزشی بالاتر از هنری که بتواند بپای اهل بیت بریزد ؟! ...
خوش خط و خوش نویس است ... خب خیلی عالی !! در حد و مرز خودش تا میتواند هنرش را خرج عقایدش میکند ... نام مولایش امیرالمومنین علیه السلام را می نویسد ، قرآن را زیبا می نویسد وو بسم الله الرحمن الرحیم را ! که اصلا درباره ی زیبا نوشتنش روایت داریم ...
اما همین هنر اگر خواست به مسجد که محل عبادت است راه پیدا کند اگر از حد و حدودش خارج شود ، می شود گناه و حرام ... یعنی اگر مسجدی را با خطوط طلا و زینت کاری های هنری طوری آذین کنند که نمازگزار محو تماشایش شود این حرام است .
حالا درباره ی مجسمه ی حیوان و انسان ( دارای روح ) که بحث ماست ... بشینیم فکر کنیم واقعا منفعت قابل توجهش در زندگی ما چیست ؟
اگر من یک مجسمه شیر پر یال و کپال جلوی راه پله ی سنگی منزلم گذاشتم چیزی جز فخرفروشی ست ؟
اگر دوتا زرافه ی چوبی بزرگ کنار میز ال سی دی کذایی منزلم گذاشتم چیزی جز خودنمایی ست ؟
اگر یک مجسمه ی بزرگ عروس پر رنگ و لعاب و آرایش با آن قیمت زیادش وسط سالن پذیرایی خانه ام گذاشتم غیر از تجمل اسم دیگری دارد ؟
استفاده ی عقلایی ما مردم از مجسمه چیست ؟
عروسک ها هم همین اند ... آن هم چنین عروسک هایی که تمام اجزاء بدن را داراست ! ماهم خیلی راحت و بی دغدغه این عروسک را دست فرزندانمان میدهیم ... بی حجاب ، پر از نشان های وابستگی به دنیا و تجمل . وقتی کودک من با باربی و بن تن روز و شبش محشور باشد ، این ایامی که تمام شخصیت و نظام فکری اش دارد شکل می گیرد ، دیگر چه انتظاری ست تا فردا فردی فرهیخته و منظقی با شخصیتی سالم شود ؟
آیا بچه ای که تک و تنها بخواهد آن همه ذوق و شوق کودکانه و پرنشاطش را باعروسک های بی جان و پر از شائبه های دنیا پرستی و انحراف سپری کند فردا از فرزانگان وطنش خواهد بود ؟
لحظه به لحظه ی کودک باید جنب و جوش آموزنده باشد .. بازی هایش باید روح داشته باشد ... درست است که کودک است اما فطرتش تمام واقعیت ها را حس میکند و می فهمد .
پس برای چه رسول الله صل الله علیه و آله و سلم با نوه های نازنینش بازی میکند و بینشان مسابقه ی دویدن و کشتی برگزار میکنند ؟؟
برای چه آنقدر با بچه های اطرافشان رفیق و صمیمی هستند که وقتی در حال رفتن به مسجد بودند ، کودکان قد و نیم قد جسارت این را داشته باشند که گرد وجود نازنینشان حلقه بزنند و با شادی و نشاط بالا و پائین بپرند و بگویند : یا رسول الله : کن جملی ! ای رسول خدا به روی زمین بنشینید و شتر ما بشوید تا به پشتتان سوار شویم !!
یا درباره ی ماسه بازی برای کودکان سفارش شدیم رسول خدا فرمودند ماسه بازی و خاک بازی بهار و بستان کودکان است ..
یک عکس شیر مدام جلو چشم من و شما باشه بعد یک مدتی حالتی از آن را بخود میگیریم ! مگه ندیدین اینایی که عکس بروسلی رو در حال گارد گرفتن به در و دیوار اتاقشون زدن چقدر زودتر از دیگران در رفتارهای روز مره شان رزمی و خشن برخورد میکنند ؟؟
حالا این بچه با این روحیه ی لطیف و نرم و آماده ی شکل گیری و پذیرش ، عروسک سگ و خر و اُلاغ و کلپاسه به دستش بگیره تو روحیه ش تاثیر نمیذاره ؟؟
این ها به کنار ... اصلن عروسک خوب دارا و سارا شما بگید ... عروسک های محجبه ...
اگر قرار باشد این بچه ساعات تنهایی خودش را با این شبه انسان تلف کند ؛ که نه حرفی میزند ، نه چیزی از هم یاد می گیرند ، نه به روی هم میخندند ... این بچه دچار مشکلات شخصیتی خواهد شد.. این بچه همه جا حس تحکّم خواهد داشت ... روزها و ساعت ها یاد گرفته که نظر ، فقط نظر اوست ... تصمیم و حرف فقط حرف اوست ... مستبد و خود خواه شد رفت پی کارش ...
این بچه همکاری و صمیمیت نمی بیند ! مهر و عاطفه ی حقیقی سرش نمیشود ...
بچه ها برای بازی و رشد نیاز به همبازی دارند نه اسباب بازی / نیاز به طبیعت دارند ، به لمس گل و گیاه و خاک ، به دنبال هم کردن و دست هم را گرفتن و از روی زمین بلند کردن ، به همبازی ...
واسه همینه میگن اولاد زیاد بیارید ... به تجربه ثابت شده که غالبا فرزندان در خانواده ها پر جمعیت بسیار سالم تر و صالح تر از بچه هایی در خانواده های کم جمعیت هستند .
* این بحث خیلی جای گفتگو دارد ... من یک دهم حرف هایم را هم ننوشتم !
* فصل حساسیت فصلی بهاره من است ... انقدر عطسه زدم و آبریزش بینی داشتم که تقریبا الان خودم یادم نیست از کجا شروع کردم به کجا رسیدم !
* ان شاءالله تکمیل بحث را در جواب به کامنت ها انجام میدهم .
* بخشی از روایات درباره ی مجسمه :
از امام صادق(ع) نقل شده است که: «علی(ع) از وجود صورت در خانه ناخشنود بود» (مجلسی، مرآة العقول، 11/438).
نیز همان امام از جبرئیل چنین نقل میکندکه : « ما ملائکة به خانهای که در آن صورت، سگ یا تمثال باشد داخل نمیشویم» (مجلسی، همان، 22/441).
رسول خدا(ص) فرمود: « جبرئیل بر من نازل شد و گفت ما جمعیت فرشتگان به خانهای که در آن، سگ، تمثال ... وجود داشته باشد، وارد نمیشویم» (کلینی، 3/393).
