بسم الله الرحمن الرحیم
پیرو راه شاه شهیدانیم در پناه حسین اهل ایمانیم
از ازل دل را به موج پرچمش بستیم هرکجا رفتیم و گفتیم با حسین هستیم
به او دل داده ایم یقین آزاده ایم سیه پوش غم و محرم زاده ایم
عزت و آبروی ماحسین است هم دنیا هم عقبی ما حسین است+
حسن آرام جانم حسین روح و روانم
ما دلـیران خـاک ایرانیم طـفل گـهوارۀ پیر جمارانیم
ما نترسیم از فریب کوفی و شامی با بصیرت و موج بیداری اسلامیم
غلام حیدریم به زهرا(س) نوکریم ولایت محور و مطیع رهبریم
با شهیدان ما پیمان خون بستیم چشم به راه گل فاطمه(ع) هستیم
حسن آرام جانم حسین روح و روانم
در مصاف خصم زنده و بیداریم به پای سید علی ، جان به کف داریم
هم نوا با رهبر آزاده میخوانیم ما اشداء علی الکفار می مانیم
به او دل داده ایم یقین آزاده ایم بدانند دشمنان که ما آماده ایم
از فتنه ما را ترس و واهمه نیست تا وقتی رهبر ما خامنه ایست
حسن آرام جانم حسین روح و روانم
چقدر زوود گذشت ...
عجب حالی بود ...
چه حال و هوایی داده بود پرچم های یا زهرا ( سلام الله علیها ) ، هر منطقه ای که میری دور تا دور ، نام آرامش بخش قلب علی ، به پیکرها و ارواح طیبه ی شهدا .وبه برکت اونا به زائرای این مناطق ،
مادری میکنه...
نمیدونم ... اعتقاد داشتما... اصلا خودم تبلیغ میکردم و درباره ی این مسائل برا بقیه صحبت میکردم
اما شاید اگه خودم با تمام وجود حسش نمیکردم ،توی قلبم ایمان محکمی بهش نداشتم ... شاید ...
خدارو شکر ، برکت زیارت شرهانی بود و تفضل حضرت زهرا ...
تاحالا نرفته بودم جنوب . گفتن اولین جا میریم شرهانی ، رسیدیم وضوو گرفتیم رفتیم داخل حسینه . روضه ی حضرت علی اصغر و توسل به صدیقه ی کبری گفتن بریم معراج ! من نمیدونستم چیه و کجاست !
همین عکس پایین معراجه ! ساده ی ساده. خاکیه خاکی ، با یه سقف کوتاه ، تاقبل از این فقط یکبار همچین حالی بهم دست داده بود.
سرمو خم کردم و وارد شدم . نهایتا اندازه ی یک فرش بود نشستم ... اصلا نمیدونستم اینجا کجا هست !فقط حال عجیبی داشتم ... یا زهرا ...
به خودم اومدم دیدم گرروگر دارم اشک میریزم ناخودآگاه ...
خدای من مگه اینجا کجاست ؟!! یه روزنه ی نوری از لابه لای سیاهی ها و کتیبه هاش ، جلوی معراج رو روشنتر کرده بود... چشمم افتاد به یه متنی که نوشته بود :
در این مکان مقدس تاکنون بیش از ۱۰۰۰ شهید گمنام منطقه شرهانی جای داده شده اند ...
عجیب بود ، عجب بود ... عجب ... !
یاد غروب شلمچه
مظلومیت شرهانی
غربت پاسگاه زید
سکوت فکه
و غرش اروند و من و تو چه میدانیم اروند کیست؟
آری کیست! زیرا او زنده است به یاد شهدا و طنین فریاد غواصان غریب، هنوز هم که هنوزه در پیچش او به گوش می آید...
این سفر یه هفته ای خیلی حرف داره خیلی ، البته بیشترشو باید حس کنی ... واقعا گفتنی نیست ، واقعا...
جایتان خالی ، محضر کریمه ی اهل بیت هم رسیدیم که ان شالله کامل کننده ی اجر زیارت یه هفته ای رفقا بود
تکمله دارد! انشالله
زودی پاشدم و از ایشون خواهش کردم که : میشه من هم این شعر رو داشته باشم ؟
مهندس کارفرما سرباز طلبه ... ) باهاش انس گرفتیم سر دیگ ، موقع سیاهی زدن ، علم زدن ، تو اردو ها مسافرت ها و ... خلاصه خیلی خاطره با این شعرها داریم