با روضه هایت بزرگ شدیم حسین ... با حسین حسین داریم پیر میشویم .
علامه طهرانی(رحمه الله علیه) در کتاب روح مجرد مفرمایند:
استادم سید هاشم حداد(ره) میگفت: براى احترام کودکان نوزاد، خوب است قنداقه نوزادان را تا چند ماهگى در مجالس علم و محافل ذکر و حسینیه و محال (محلهای) عزادارى که نام حضرت سید الشهداء(علیه السلام) برده مىشود ببرند؛ چرا که نفس طفل همچون مغناطیس است و علوم و اوراد و اذکار و قُدوسیت روح امام حسین(علیه السلام) را جذب میکند.
طفل گرچه زبان ندارد ولى ادراک میکند، و روحش در دوران کودکى اگر در محل یا در حال معصیت برده شود، آن جرم و گناه او را نیز آلوده خواهد کرد؛ و اگر در محل و یا حال ذکر و عبادت و علم برده شود، آن پاکى و صفا را به خود میگیرد.
نفس بچّه قابلیّت محضه است و آثار خوب یا بد را اخذ میکند و تا آخر عمر در وى ثابت میماند.
میفرمودند: شما اطفال خود را در کنار اطاق روضه خوانى یا اطاق ذکرى که دارید قرار دهید! علماء سابق این طور عمل میکردند زیرا آثارى را که طفل در این زمان، کسب میکند تا آخر عمر در او ثابت مىماند و جزو غرائز و صفات فطرى وى میشود. چرا که نفس بچه در این زمان، قابلیت محضه است؛ گرچه این معنىِ مهم و این سر خطیر را عامه مردم ادراک نکنند.
(روح مجرد، ص 95)
مولا علی.نامه 98
سلام
چه حرف خوبی زدند استادتون...