طلبگی و هزار و یک ...

بسم الله الرحمن الرحیم

( و ما الحیاة الدنیا الا لعب و لهو...)

 زندگى دنیا چیزى جز بازى و سرگرمى نیست.  (سوره مبارکه انعام / 32) 

خوش به حال اون هایی که قبل از بردنشون خودشون رفتن ... 

بخواید نخاید میبرنمون بعد مرگ .. اونوقت همه چی واسمون روشن میشه ... حقائقی که خدا به واسطه ی انبیاء و اهل بیت و اولیاء خودش گفته بود رو   واضح درک میکنیم ، ولی خوبشخت کسانی که قبل از مرگ ، خودشون تونستند پرده ها رو کنار بزننو ببینند .

یه راهی هست که خدا خواسته همه این مسیرو برند ، راهنمایی هم کرده ، چراغ و نقشه ی راه هم داده گفته برید ! برید و ببینید و لذت ببرید ... ( بهتر بگم : بیایید ! )  اگه تو این مدت عمر نتونیم راه بریم ، میبرنمون اما این بردن شاید سخت باشه ، شاید  انقدر  ریشه کرده باشیم تو این دنیا که کندنمون ازش خیلی مشکل باشه ... 

پس واقعا خرّم آن کسانی که پر پرواز در همین عالم می گشایند .

دیروز توی جاده میرفتم  وانت جلوم شعر جالبی پشت ماشینش نوشته بود !

واسه شما عکس گرفتم :

+ حضرت علی علیه السلام درباره‏ ی بی‏وفایی دنیا و آمدن مرگ هشدار می‏دهد و می‏فرماید:

اینک صداهاشان خاموش شده (سخن نمی‏گویند)، بادهاشان خوابیده (کبر و نخوت‏شان از بین رفته) اندام‏شان پوسیده، شهرهاشان خالی ماند، و آثارشان نابود گشته است.     

ـ نهج البلاغه فیض الاسلام، خطبه ‏ى 217، فراز 3 و 4.

+ من أحب الدنیا ذهب خوف الاخره من قلبه 
هرکس دنیا را دوست بدارد و ترس از آخرت از قلبش رخت بر می‏بندد.  بحارالانوار، ج 78، ص 315.

+  پس راهی تا وصل خداست که خواسته در همین دنیا به او برسیم .. قبل از بردنمان !  به همه ی آنچه قرار است بدانیم و بفهمیم ؛ اصل و هدف خلقتش ، معرفتش .. نشد به هر نحوه ای هم که شده میرسانندمان ؛ 

میدانی چرا ؟! چون :      انا لله و انا اله الراجعون !  

کسی که به وصلش رسید خوش است و شاد ... والا تمام این دنیا ، همه اش پر از بی وفایست و تمام شدنی حتی بهترین و باحال ترین لذت هایش هم توام با سختی ست و تمام شدنی !  

+ خوشا آسید علی قاضی ها ، علامه طباطبایی ها ، علامه طهرانی های

«الهی هب لی کمال الانقطاع الیک وأنر ابصار قلوبنا بضیاء نظرها الیک حتی تخرق الابصار القلوب حجب الفوز فتصل الی معدن العظمه و تصیر ارواحنا معلقه بعز قدسک؛ خدایا نهایت بریدن از غیر تو و پیوستن به خودت را روزی ام ساز و چشم های قلبمان را با نظاره به خودت روشن ساز تا بدانجا که چشم قلبمان حجاب های نوری را پاره کند و به کانون عظمت بپیوندد و ارواح ما به ساحت قدس تو متصل گردد». مناجات شعبانیه