مدینه ی فاضله !
بسم الله الرحمن الرحیم
این تابلو اعلانات حوزه علمیه مون هست !
مثل این اتفاق کم نیافتاده ... گاهی صحنه هایی میبینم که شاید کمتر جایی پیدا بشه
مثلا بسیاری از لحظه های ایام اربعین در کربلا ... که واقعا میتونه نشون دهنده ی شعبه و تمثالی از زمان ظهور باشه ... همون شور و حال و هوا و وحدت مراد و هدف ...
یا مثلا یه همچین صحنه هایی که از شاخصه های یک جامعه ی آرمانی و مدینه فاضله ست ...
بنظرتون دقیقا چیه ؟ و روی کاغذ چی نوشته ؟
واسه دیدنش اینجا کلیک کنید
و فکر نکنید که واسه شوخی بوده ها !! کاملا جدی جدی ...
احکام نوشت : در کل برداشتن گمشده کراهت داره مگر جایی که بدونید احتمال دزدیده شدن مال محترم و قابل توجهی میره ، اگر چیزی پیدا کردید که میدونید صاحبش اصلا پیدا نمیشه و قیمتش نهایتاً در حد دو سه هزار تومنه میشه برداشتش و هزینه شو از طرف صاحبش صدقه داد اما اگر بعد صاحبش پیدا شد باید تسلیم مالکش بشه .
بلکه واقعا غبطه خوردم به این فضای معنوی و صادقی که اونجا هستش !
تو دانشگاه استاد ازشاگرد خودکارو کاغذ میگیره چون شاگرد هیچی نمیتونه بگه که استاد لطفا بهم برگردونید ! یا دانشجو از زمین خودکارو پاک کن و نمیدونم کاغذ پیدا میکن احساس میکنه چون پیدا کردن مالکش هستن ! و اونوقت آدم از این برخوردها چقدر زجر میکشه !