با خدا باش ؛ هرچه خواهی کن !
بسم الله الرحمن الرحیم
«مَن کانَ لِلَّه کانَ اللَّهُ لَه»
الوافی فیض کاشانی جلد8/ص 784
برای خدا باش ، بخاطرش تصمیم بگیر ، برای خشنودیش خرید کن ، به عشقش رفت و آمد کن
ملاک در زندگی ات "او" باشد /
همه ی کارهایت را طوری تنظیم کن که آخرش به "او" برسد . مربوط به او شود /
می شوی لله ..
وقتی لله شدی تو را صاحب خیلی چیز ها میکند .. چون از او شدی /
خودش را به تو میدهد ...
راه برو به عشقش / کار کن در خانه به محبتش / تحمل کن سختی زندگی را به اعتمادش /
اما شک نکن که ؛ من کان لله کان الله له ...
نفست را ابتداء از حیوانیت خالی کن ؛
هرچه دلت خواست نده .
هرچه میلت کشید نخور .. نه اینکه یکباره درویش شوی ها ! نه ! اما سعی کن ارام ارام روزی چند بار با هوی درونت جدی تر باشی !
مثلا غذا کمتر بخور ، قبل از سیر شدن یا قبلتر از آن الحمدلله بگو و دستکش /
مثلا زیاد گوشت نخور ... هفته ای سه رورزش را غذای بی گوشت... روایت است بطون خود را قبرستان حیوانات نکنید !!
مثلا روزه های مستحب اول و آخر و وسط ماه را بگیر یا روزه های 13،14،15 هر ماه ، یا پنجشنبه ها را .
خوابت
را کمتر کن که پیامبر صل الله علیه و آله و سلم فرمودند : بر امتم
نگرانم از پر خوری، پر خوابی و ضعف در ایمان / روزی هفت ساعت بیشتر
نخوابی
تقویت کن بعد روحانیتت را
حزنی
پیوسته در درون داشته باشی ... دلی محزون از عدم وصول بحق . همانطور که
اصل در چشم سر دیدن است ؛ اصل در قلب و دل هم درک کردن حقایق است .. اصل
دیدن است / حزن از نرسیدن/
در روایت است که مومن پر لبخند است ولی هماره با حزن دائمی و تفکر ..
ذکر و یاد خدا را ترک نکنی . بهترین اذکار صلوات است که هرچه بیشترش بهتر است .
اذکار مخصوص هر روز یا ذکر های ساعات مختلف صبح و شام که در مفاتیح آمده /
طهارت و وضوی دائمی ، تعقیبات نماز و بسیار مهم ؛ ذکر قبل از خواب . چه در بستر یا در تهجد و شب زنده داری ، که مومن طبق توصیه های اهل بیت شب زود بخوابد و کم ! که خداوند میفرماید : ( قم الّیل الّا قلیلا )
** با استفاده از برخی دستورات سلوکی عرفانی حضرت علامه حسن زاده (حفظه الله تعالی )
** تا این حدش در محدوده ی ریاضات شرعیه است که مورد تایید روایات است / دیگه غیر از اینها یا نباشد یا فقط با دستور استاد کامل . که خدایی نکرده ریاضت غیر شرعی نشود /
یا علی
برای خود زندگی کردن عاقبتش همین افسردگیست
بیا برای خدا زندگی کنیم..